ch. 20
Att.20.1
quamquam ante haec sponsalia non solum, cum ab urbe
abesset, numquam ad suorum quemquam litteras misit,
quin Attico scriberet, quid ageret, inprimis quid legeret quibusque in locis et quamdiu esset moraturus,
Att.20.2
sed etiam, cum esset in urbe et propter infinitas suas
occupationes minus saepe, quam vellet, Attico frueretur, nullus dies temere intercessit, quo non ad eum
scriberet, cum modo aliquid de antiquitate ab eo requireret, modo aliquam quaestionem poeticam ei proponeret, interdum iocans eius verbosiores eliceret
epistulas.
Att.20.3
ex quo accidit, cum aedis Iovis Feretrii in
Capitolio, ab Romulo constituta, vetustate atque incuria detecta prolaberetur, ut Attici admonitu Caesar
eam reficiendam curaret.
Att.20.4
neque vero a M. Antonio
minus absens litteris colebatur, adeo ut accurate ille
ex ultimis terris, quid ageret, curae sibi haberet certiorem facere Atticum.
Att.20.5
hoc quale sit, facilius existimabit is, qui iudicare poterit, quantae sit sapientiae
eorum retinere usum benivolentiamque, inter quos
maximarum rerum non solum aemulatio, sed obtrectatio tanta intercedebat, quantam fuit [incidere]
necesse inter Caesarem atque Antonium, cum se uterque principem non solum urbis Romae, sed orbis terrarum esse cuperet.
